Mam ogromną słabość do tych dwóch kolorów - uwielbiam ich połączenie. 

Przyznam się szczerze, że takie pudełko (biało-czarne) miałam zamiar stworzyć już ponad półtora roku temu. Ba! nawet zaczęłam, ale jakoś te początki porzuciłam i przeleżały na dnie szafy. Po ostatnich pudełkowych zmaganiach (tu i tu) postanowiłam wrócić do pomysłu i zaczęłam wszystko od początku.

Efekt końcowy prezentuje się tak :

Mam nadzieję, że Was nie zanudziłam taką ilością zdjęć, ale nie mogłam się zdecydować, które pokazać ;-)

W planach mam jeszcze stworzenie ramki na zdjęcie do kompletu, więc niedługo pewnie znowu będziecie mieli okazję zobaczyć to samo zestawienie kolorystyczne :-)

Pudełko zgłaszam na Frezjowe wyzwanie na blogu Projekt Wagi Ciężkiej, gdzie należało stworzyć dwukolorową pracę. 

PS. Zapraszam na moje Candy! Klik!

Powodów mogłabym wymienić mnóstwo, ale tym razem candy niech będzie podziękowaniem za to, że jesteście, zaglądacie, komentujecie, a także niejednokrotnie inspirujecie mnie swoimi pracami. Aż chce się tworzyć!

Zasady:

1. Na swoim blogu/stronie umieść podlinkowany obrazek, który znajduje się poniżej (najlepiej na pasku bocznym)

2. Zostaw komentarz pod tym postem wyrażający chęć uczestnictwa w zabawie

3. Jeśli jesteś moim obserwatorem zostaw drugi komentarz

4. Czas trwania candy: 27.11- 28.12

Jeśli nie posiadasz bloga/strony w komentarzu zostaw swój mail (wiem, że zaglądają do mnie także bezblogowe duszyczki)

To tyle zasad teraz słów kilka o nagrodzie :-)

Do przygarnięcia papiery (różne wymiary od 30x30 do 15x15), trochę ścinków, serwetki, kostki 3D, sporo różnych scrapków, a także trochę niespodziewajkowych rzeczy nie ujętych na zdjęciu ;-)

 

Dzisiaj mam Wam do pokazania coś niewielkiego z cyklu: "Mała rzecz a cieszy". Cztery magnesy na lodówkę - każdy w zupełnie innym stylu.

 Ciekawa jestem, który spodoba Wam się najbardziej ;-)

I wszystkie razem:

No dobrze, może nie z drzewa, a z papieru, ale jednak konik :-)

Kartka powstała dla pewnego chłopca z okazji pierwszych urodzin, a motyw konia na biegunach jest ściśle związany z prezentem, który miał otrzymać.

Tworząc konika wzorowałam się na tym rysunku ;-)

Z racji tego, że kartka jest dosyć przestrzenna, powstało do niej pudełko:

Koń na biegunach  kojarzy mi się z dzieciństwem (do tej pory pamiętam swojego) i dlatego kartkę zgłaszam na Wyzwanie II DeaArt - Dzieciaki górą!

White Lady jest efektem bezsenności. Wprawdzie nie tworzyłam jej w nocy, ale pomysł na nią przyszedł mi do głowy mniej więcej między godziną 2 a 3.

Zresztą ja już chyba tak mam, że w nocy najwięcej myśli, przemyśleń i pomysłów błąka mi się po głowie.

A rano (tu pewnie pojawi się powątpiewanie wśród tych, którzy wiedzą jakim jestem nieuleczalnym śpiochem, więc uściślę - przed 12), zamiast zająć się zaplanowanymi notatkami itp. zabrałam się za obraz.

Zaczęło się tak:

A skończyło tak:

PS. Dziękuję z całego serducha za wszystkie przemiłe komentarze :-) Każdy z nich to ogromna radość!

Tak się rozpędziłam z kręceniem, że powstało kolejne quillingowe pudełko. Tym razem w dwóch kolorach i sporych rozmiarów ;-)

W środku znalazły się  karteczki na zapisywanie Oliwierowych mądrości ;-)

Przyznaję, że trochę kręcenia było :-)

Oliwierowi chyba się podobało bo z radości wyjął wszystkie kartki z środka i rozrzucił dookoła :*

Pudełeczko zgłaszam na:

- Wyzwanie Magicznej Kartki

Dzisiaj totalnie quillingowo :-)

Pudełeczko stworzone ze zwiniętych pasków papieru. 

W stylu, który lubi obdarowana osoba.

 To nie ostatnie takie pudełeczko, które poczyniłam ;-) kolejne pokaże Wam następnym razem.

Zgłaszam je na:

-  wyzwanie Centrum Hobbystycznego DecoKreacje

-Geometryczne wyzwanie Silesian Craft (kształt pudełka to prostokąt, kół jest cała masa, a owalne są dolne płatki kwiatka :-))

PS. Kiedyś, gdy dopiero zaczynałam swoją przygodę z quillingiem, poszukując ciekawych prac natknęłam się na  takie oto pudełeczko

To ono było inspiracją do stworzenia własnej wersji ;-)

Dziś dowód na to, że pisarze niekoniecznie muszą mieć piękne zamaszyste pismo . Przyszła do mnie ostatnio wygrana książka, otwieram, a tam pierwsza strona popisana. Przyznam, że nieco się zdziwiłam, ale po bardziej uważnych oględzinach okazało się, że to autograf autora :) Mój M. od razu zapytał czy to nie czasem jakiś doktor :)